W pierwszym etapie tzw. beztlenowym, surowe ścieki dopływają grawitacyjnie do osadnika gnilnego. W osadniku zachodzi zjawisko oddzielania substancji lekkich (oleje, tłuszcze) od substancji opadających na dno zbiornika. Prawidłowo korzystając z oczyszczalni drenażowej musimy pamiętać o okresowym opróżnianiu komory osadnika, w zależności od eksploatacji raz lub dwa razy na rok. Za prawidłową pracę oczyszczalni odpowiadają bakterie, które znajdują się zarówno w komorze osadnika jak i w systemie rur drenarskich. Systematyczna kontrola studzienki rozdzielczej oraz filtra sprawi, że nasza oczyszczalnia będzie działać bez zastrzeżeń. Wykonany i eksploatowany osadnik pozwala na usunięcie do 65 % zawiesin i 40% BZT5. Następnie w ten sposób podczyszczone ścieki przepływają przez filtr do drugiego etapu oczyszczania, który odbywa się w drenażu rozsączającym. Na tym etapie wykorzystywany jest naturalny proces tlenowy, polegający na biochemicznym rozkładzie zanieczyszczeń. Do tego celu stosowane są głównie bakterie, dla których zawartość ścieków stanowi pokarm. Aby proces oczyszczania był skuteczny, musi trwać co najmniej trzy dni – stąd do prawidłowego funkcjonowania

Montaż krok po kroku

Montując przydomową oczyszczalnię ścieków musimy kierować się wytycznymi, które podaje producent.

1. Wybór miejsca, w którym będzie znajdować się oczyszczalnia drenażowa. Na tym etapie warto wrysować w plan zagospodarowania terenu osadnik wraz z systemem rozsączania oraz zaznaczyć zarys domu, studni, granicy działki oraz większych nasadzeń. Niezbędne jest zachowanie prawidłowej odległości od wskazanych obiektów.

2. Zagłębienie rury kanalizacyjnej wychodzącej z budynku determinuje głębokość posadowienia zbiornika oraz drenażu. Osadnik gnilny nie powinien być posadowiony zbyt głęboko. Za optymalną głębokość przyjmuje się ok. 50cm. Rura doprowadzająca ścieki do osadnika powinna mieć spadek 2-3%. Drenaż powinien znajdować się pod powierzchnią ziemi, na głębokości 60-80cm.

3. Podczas montażu zbiornika należy:

- wypoziomować i wyrównać dno wykopu
- wykonać wykop o długości i szerokości większej o 1m od wymiarów zbiornika, większy wykop ułatwi prace montażowe

- wykluczyć występowanie widocznych wad fizycznych, które mogły powstać podczas transportu zbiornika

- piasek służący do obsypania zbiornika nie może zawierać ostrych przedmiotów mogących uszkodzić ściany zbiornika

- wysypać na dnie wykopu 30 cm podsypki

- umieścić w wykopie osadnik, podłączyć go oraz wypoziomować

- w trakcie zasypywania zbiornika piaskiem należy równomiernie napełniać go wodą, aby zbiornik mógł się ustabilizować w gruncie

- w przypadku montażu zbiornika w warunkach z wysokim poziomem wody gruntowej należy wykonać płytę dociążającą

4. Podczas montażu systemu rozsączającego należy:

- wykonać wykop o szerokości min. 50 cm i potrzebnej długości

- na dnie wykopu wysypać odpowiednią podsypkę żwirową o frakcji 12-32mm

- rury drenarskie owinięte geowłókniną ułożyć w wykopie nacięciami ku dołowi

- szerokość rowu powinna wynosić min. 50cm, rury powinny być ułożone w odstępie nie mniejszym niż 1,5m jedna od drugiej, a długość drenażu nie może przekraczać 20m

- połączyć rury drenarskie ze zbiornikiem zachowując odpowiedni spadek

- zasypać drenaż

Jakie biopreparaty do oczyszczalni? 

Oczyszczalnie do prawidłowej pracy potrzebują bakterii, których nie możemy pominąć. Te które do swojej pracy wymagają ciągłego dostarczania pożywki powinny ją otrzymywać co 2-3 tygodnie. Do zapoczątkowania pracy oczyszczalni idealnie nadaje się biopreparat BIOSTART DRENAŻ, który zaszczepia bakterie w systemie drenów. Stosowane biopreparaty przyczyniają się do zmniejszenia objętości nieczystości. Ścieki zasilane pożywką bakteryjną nie wydzielają nieprzyjemnej woni, a ich objętość jest mniejsza nawet o 30%. Biopreparaty działają również korzystnie na system rozsączania i przeciwdziałają jego zarastaniu. W przypadku zatkania drenażu proponujemy preparat BIOMAX NIEDROŻNY DRENAŻ, który oczyszcza zarośnięte rury.

Pobieranie próbek z oczyszczalni ścieków

Oczyszczalnie należy eksploatować zgodnie z instrukcją (dotyczy to częstotliwości opróżnienia osadnika wstępnego) oraz zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 18.11.2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełniać przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi.

Rozporządzenie wprowadza również obowiązek pobierania próbek ścieków bytowych wprowadzonych do urządzeń wodnych lub do ziemi z przydomowych oczyszczalni ścieków. Pobór prób powinien być dokonywany w regularnych odstępach czasu w ciągu roku, stale w tym samym miejscu, w którym ścieki są wprowadzone do wód lub do ziemi.

Zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia liczba pobranych w ciągu roku próbek wynosi 4, a jeżeli zostanie wykazane, że ścieki spełniają wymagane warunki – 2 próbki w następnym roku; w przypadku gdy jedna próbka z dwóch pobranych nie spełnia wymaganych warunków, w następnym roku pobiera się ponownie 4 próbki.

W przypadku gdy zdecydujecie się Państwo na zakup przydomowej oczyszczalni ścieków lub zbiornika bezodpływowego gromadzącego nieczystości warto stosować się do powyższych kilku cennych wskazówek. Pamiętajmy, że zakup takich systemów jest inwestycją, która powinna spełniać swoje funkcje przez długie lata. Podczas wyboru zbiorników nie sugerujmy się jedynie ceną. Zazwyczaj cena jest wyznacznikiem jakości. Pytajmy sprzedawców o wszelkie certyfikaty, wady i zalety. Sprawdźmy produkty u konkurencji. Podejmijmy decyzję rozważnie i cieszmy się sprawnie działającym systemem przez długie lata. Przede wszystkim stosujmy się do zaleceń producenta od momentu doboru zbiornika, przez montaż, aż do momentu użytkowania.